1
استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2
کارشناس ارشد، مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
10.30473/jpsy.2023.65300.1017
چکیده
هدف از این پژوهش، تحلیل تأثیر نقش بازی‌وارسازی بر پیامدهای روانشناختی و رفتاری است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل (136نفر) از اساتید دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه بود، که با جدول مورگان و طریق نمونه‌گیری تصادفی ساده 100 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه استاندارد بود. روایی و پایایی پرسشنامهها حاکی از آن بودند که ابزارهای اندازهگیری از روایی و پایایی خوبی برخوردارند. نتایج فرضیه‌ها، نشان داد که بازی‌وارسازی بر پیامدهای روانشناختی و رفتاری به ترتیب تأثیر قوی، مستقیم و معنی‌دار، تأثیر ضعیف، مستقیم و غیرمستقیم و معنی‌دار، دارد، پیامدهای روانشناختی بر رفتاری تأثیر قوی، مستقیم و معنی‌دار دارد، از طرفی پیامدهای روانشناختی نقش میانجیگری در تأثیرگذاری بازی‌وارسازی بر پیامد رفتاری ایفا می‌کند. دانشگاه پیام نور به منظور ارتقای سامانه LMS خود، بایستی گام‌هایی را جهت بهبود بازی‌وارسازی بر دارد چرا که می‌تواند به ارتقای مثبت پیامدهای روانشناختی و رفتاری و کاهش این پیامدها منجر شود
اکبری, پیمان, & رحمتی, سالار. (1401). تحلیل تأثیر نقش بازی‌وارسازی بر پیامدهای روانشناختی و رفتاری اساتید مورد مطالعه: سامانه LMS دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه. فصلنامه علمی روانشناسی کار, 1(3), 69-78. doi: 10.30473/jpsy.2023.65300.1017
MLA
پیمان اکبری; سالار رحمتی. "تحلیل تأثیر نقش بازی‌وارسازی بر پیامدهای روانشناختی و رفتاری اساتید مورد مطالعه: سامانه LMS دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه". فصلنامه علمی روانشناسی کار, 1, 3, 1401, 69-78. doi: 10.30473/jpsy.2023.65300.1017
HARVARD
اکبری, پیمان, رحمتی, سالار. (1401). 'تحلیل تأثیر نقش بازی‌وارسازی بر پیامدهای روانشناختی و رفتاری اساتید مورد مطالعه: سامانه LMS دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه', فصلنامه علمی روانشناسی کار, 1(3), pp. 69-78. doi: 10.30473/jpsy.2023.65300.1017
VANCOUVER
اکبری, پیمان, رحمتی, سالار. تحلیل تأثیر نقش بازی‌وارسازی بر پیامدهای روانشناختی و رفتاری اساتید مورد مطالعه: سامانه LMS دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه. فصلنامه علمی روانشناسی کار, 1401; 1(3): 69-78. doi: 10.30473/jpsy.2023.65300.1017
)