پیش‌بینی فرسودگی شغلی براساس خود شفقت‌ورزی و استرس ادراک شده با میانجی گری هوش معنوی در پرستاران بخش عفونی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه روان‌شناسی سلامت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 کارشناس ارشد، گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

10.30473/jpsy.2023.66316.1023

چکیده

هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی فرسودگی شغلی براساس خود شفقت‌ورزی و استرس ادراک شده با میانجیگری هوش معنوی در پرستاران بخش عفونی بود. طرح پژوهش حاضر زمینه‌یابی و از نوع پیش‌بینی بود. جامعه‌ آماری پژوهش را کلیه‌ی پرستاران بخش عفونی بیمارستان امام‌خمینی شهر تهران در سال 1400 به تعداد 150 نفر تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس بود که تعداد 108 نفر پرستاران انتخاب شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه‌های فرسودگی شغلی مسلش (1981)، خود شفقت‌ورزی نف و همکاران (2003)، استرس الیوت (۱۹۹۴) و هوش معنوی کینگ (2008) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون، رگرسیون چندگانه و مدل‌یابی معادلات ساختاری توسط نرم‌ا‌‌فزار SPSS-26 و Lisrel-8 استفاده شد. نتایج نشان داد خودشفقت‌ورزی و استرس ادراک شده بر فرسودگی شغلی اثر مستقیم دارند و خودشفقت‌ورزی و استرس ادراک شده با میانجی‌گری هوش معنوی بر فرسودگی شغلی اثر غیرمستقیم دارند. با توجه به نتایج می‌توان گفت زمانی که پرستاران خودشفقت‌ورزی و استرس ادراک شده دارند می‌توانند از طریق آن‌ها به فرسودگی شغلی تأثیر بگذارند و وجود هوش معنوی می‌تواند این موارد را میانجی‌گری کند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار