اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر تحکیم خانواده بر ثبات خانواده و تعهد زناشویی در کارکنان متاهل شرکت پتروسامان آذر تتیس شهر کرمان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر تحکیم خانواده بر ثبات خانواده و تعهد زناشویی در کارکنان متاهل شرکت پتروسامان آذر تتیس شهر کرمان انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان متاهل شاغل در شرکت پتروسامان آذر تتیس شهر کرمان در سال 1402 بودند که از این آن‌ها 30 زوج به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی و با روش قرعه‌کشی به دو گروه آزمایش (15 زوج) و گروه کنترل (15 زوج) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های بی‌ثباتی خانواده ادواردز، جانسون و آلن بوث (1987) و تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) استفاده‌شد. پروتکل خانواده-درمانی مبتنی بر تحکیم خانواده در 8 جلسه به‌صورت هفته‌ای دو بار و به مدت 90 دقیقه برای گروه آزمایش انجام شد. گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای در این مدت دریافت نکردند. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس تک متغیره با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. نتایج یافته‌ها نشان داد که خانواده درمانی مبتنی بر تحکیم خانواده بر افزایش ثبات خانواده و تعهد زناشویی در زوجین تاثیر داشت (001/0P<). با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، استفاده از خانواده درمانی مبتنی بر تحکیم خانواده در بر افزایش ثبات خانواده و تعهد زناشویی در زوجین شاغل پیشنهاد نمود.
کلید واژه‌ها: خانواده درمانی مبتنی بر تحکیم خانواده، ثبات خانواده، تعهد زناشویی، کارمندان متاهل.