پیش‌بینی اشتغال‌پذیری خود-ادراک شده بر اساس هویت مسیرشغلی، منابع روانشناختی مسیرشغلی و رفتارهای پیشتازانۀ مسیرشغلی در فارغ‌التحصیلان دانشگاه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه حضرت معصومه(س)، قم، ایران

2 دانشیار،گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، ایران.

10.30473/jpsy.2024.71864.1068

چکیده

چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اشتغال‌پذیری‌خود-ادراک شده بر اساس هویت مسیرشغلی، منابع روانشناختی‌مسیرشغلی و رفتارهای پیشتازانۀ مسیرشغلی در فارغ التحصیلان دانشگاه انجام شد.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیۀ فارغ التحصیلان بیکار دانشگاهی که جویای کار بوده و به مراکز کاریابی استان اصفهان در طی سال‌های 1400الی 1402 مراجعه نموده بودند. از این جامعه، نمونه‌ای به حجم 163نفر به روش دردسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ویژگی‌های دموگرافیک، مقیاس اشتغال ‌پذیری ‌خود-ادراک شده، پرسشنامه هویت مسیرشغلی، سیاهۀ منابع روانشناختی مسیرشغلی و مقیاس رفتارهای پیشتازانه مسیرشغلی استفاده شد. داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره) و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که بین هویت مسیرشغلی، منابع روانشناختی مسیرشغلی و رفتارهای پیشتازانۀ مسیرشغلی با اشتغال‌پذیری خود-ادراک شده همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. در مجموع متغیرهای هویت مسیرشغلی، منابع روانشناختی مسیرشغلی و رفتارهای پیشتازانۀ مسیرشغلی 26/0 از واریانس اشتغال‌پذیری خود-ادراک شده را به عنوان متغیر ملاک تبیین می‌کند. در نتیجه می‌توان اشتغال‌پذیری خود-ادراک شده را به کمک هویت مسیرشغلی، منابع‌روانشناختی مسیرشغلی و رفتارهای پیشتازانۀ مسیرشغلی پیش‌بینی نمود. با توجه به اهمیت اشتغال‌پذیری فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی شناسایی مؤلفه‌هایی که زمینه‌ساز توانمند نمودن افراد در ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری در حوزۀ اشتغال‌پذیری می‌باشد ضروری است.

کلیدواژه‌ها